Advent is dromen...
Denkend aan de Advent schieten me vaak deze regels van een ooit geleerd kinderlied te binnen: ‘Advent is dromen, dat Jezus zal komen.’ De eerste helft daarvan, daar kan ik me inderdaad wel iets bij voorstellen, dat Advent met dromen te maken heeft. Dromen in de zin van hopen, verlangen, wensen – bijvoorbeeld van licht dat de duisternis doorbreekt. Heel persoonlijk misschien, hopen dat narigheid eindelijk voorbij zal gaan, de wens dat eindelijk weer nieuwe tijden zullen aanbreken. Daar kun je van dromen. Of meer in het algemeen, dromen van een wereld zonder onrecht, eindelijk vrede op aarde.
De tweede helft ervan vind ik veel lastiger: dromen ‘dat Jezus zal komen’. Is dat niet een soort kinderlijke wensdroom? Jezus die komt en alles in orde maakt? Is dat dan wat we elkaar jaar na jaar voorhouden? Wordt het dan niet veel te plat? Maar misschien mag of moet ik er dan bij bedenken dat die op het oog eenvoudige droom van ‘de komst van Jezus’ staat voor veel meer, in feite voor alles waar Jezus zelf ook voor wilde staan: voor een wereld die rechtgezet wordt, voor mensen die vrede vinden met zichzelf en elkaar, voor licht en leven die definitief sterker zullen zijn dan dood en donker. Was dat niet waar Jezus zelf van droomde, waar hij voor leefde? In wezen is dat niets minder dan Gods eigen droom van begin af aan.
Dromen zijn toch bedrog?
Maar ja, niet voor niets kennen we allemaal de uitspraak ‘de meeste dromen zijn bedrog’. Daar hoef je geen scepticus voor te zijn. Hoe zit dat dan met Advent? We vieren het jaar na jaar, maar of er nu werkelijk iets verandert?... Als Advent dromen is, wordt die droom dan ooit werkelijkheid? Dan is het eigenlijk toch niet zo gek dat velen vroeg of laat het geloof verliezen, stoppen met dromen...
Maar terwijl ik ‘dromen’ dus al zo lastig vind, doet Advent er juist nog een schepje bovenop! Met de droom van Advent gaat het niet zomaar om vrijblijvend dromen, het gaat om meer dan dat, het is veel sterker. Het gaat om verwachten. Zó dromen dat je verwacht dat het kán. Zó leven dat we ons als mens door die droom durven laten vormen, dat die droom van God onze gedachten gaat inspireren en onze keuzes en daden steeds meer sturen. Advent gaat over een droom die werkelijkheid wíl worden...
Droomhuis gezocht
Nu bestaat er een tv-programma met die titel: ‘Droomhuis gezocht’. Misschien kent u het. Daarin worden mensen geholpen bij het vinden van het huis van hun dromen. Maar ik bedoel met droomhuis nu eigenlijk ‘een huis waar gedroomd kan worden’. Want is er niet een plek nodig die mensen helpt om niet sceptisch te worden en alle geloof te verliezen, maar om te blijven dromen? Is er in deze wereld niet ‘een huis’ nodig waar die droom van een andere wereld levend gehouden wordt?
Ik zou zeggen: dat droomhuis bestaat, en het is niets minder dan... de kerk! Daar dromen we inderdaad ‘dat Jezus zal komen’. Want hij is ooit gekomen en heeft toen op aarde Gods eigen droom voorgeleefd. In hem werd die droom als het ware al werkelijkheid! Het kán dus. Het is die droom die we levend houden door Jezus’ geboorte te vieren met Kerst. En tijdens Advent leven we daar al dromend des te intensiever naar toe. Vol verwachting.
Zo zie je maar: De kerk is een droomhuis. Maar wel zo dat die droom ook meer en meer werkelijkheid kan worden. Ook in en door ons. Eigenlijk is dat dus wat ons te doen staat: Living the dream!
Jelbert Versteeg
