Individuele hulpvragen komen op allerlei manieren bij de diaconie terecht. Door een vraag van de persoon in kwestie zelf bijvoorbeeld. Door een verzoek van anderen, door een signaal van een pastoraal medewerker, of een oproep van een instantie die zelf geen oplossing weet.
De diaconie kan dan een rol spelen. Denk aan het verlenen van financiële hulp bij het betalen van een hoge tandartsrekening, het aanschaffen van een nieuwe bril, of het kopen van voedsel.
Ook op immaterieel vlak probeert de diaconie daar waar nodig aandacht te geven door het bieden van een luisterend oor, door te verwijzen naar instanties die helpen bij psychische nood, activiteiten te organiseren tegen isolement of eenzaamheid.
De diaconie kan in voorkomende situaties ook optreden als bemiddelaar of verwijzer naar andere instanties.
De diaconie verleent hulp zonder beperkingen op te leggen of onderscheid te maken op basis van bijvoorbeeld afkomst, kleur, religie, geslacht of burgerlijke staat.

Hulp in breder verband
Het diaconale werk in de eigen omgeving betekent dat ook eigen activiteiten en plaatselijke initiatieven ondersteund worden. Denk bijvoorbeeld aan de steun voor de voedselbank, giften aan ideële stichtingen (als het Hospice, Present, Leergeld en Amnesty International), het organiseren van de diaconale vakantieweek, het houden van koffieochtenden, een paasattentie bezorgen bij mensen van 80 jaar en ouder en het mogelijk maken van activiteiten in samenwerking met anderen.