Pinkstergedachte dankzij de duif.

Wie maar een beetje oplet, heeft het ook dit jaar om zich heen gezien: in het voorjaar werken zo’n beetje alle vogels hard aan het voortbestaan van hun soort.
Veel vogels zijn dan behoorlijk kieskeurig als het om hun nest gaat. Ze kiezen echt niet zomaar elk nestkastje, maar inspecteren de boel eerst zorgvuldig.
En als er iets niet deugt, vliegen ze ook zo weer door om verder te zoeken. Andere soorten steken enorm veel werk in een eigen bouwsel.
Zo kun je allerlei kunstig gebouwde nesten van diverse soorten vogels aantreffen.
Gevlochten op een beschutte oksel van een tak, zacht bekleed in de holte van een boom, gelijmd onder een dakgoot en soms nog wel verrassender.
Hoe dan ook, waar zulke vogels nestelen hebben ze in elk geval een plek gevonden die voldoet aan de specifieke kenmerken die die bewuste vogel als eisenpakket heeft.
Dan is de duif heel anders. De gewone huis-tuin-en-keuken-duif zeg maar, die je overal wel tegenkomt.
Ik heb me er al vaak over verwonderd: als er maar een klein plat stukje is, waar ze een paar takjes bij elkaar kunnen leggen, met ook maar iéts van beschutting, dan is het voor duiven al snel goed genoeg.
Een duif heeft helemaal niet veel nodig om ergens te nestelen.
Zo kun je op de gekste plekjes tot je verrassing soms zomaar een duivennestje aantreffen.
Zo zat er vorig jaar een stelletje duiven te broeden onder het balkon boven de ingang van de damesfitness bij ons om de hoek.
Maar je kunt ook zomaar een duivennestje vinden op een simpel plat stukje vensterbank of kozijn.
Op een horizontale balk in een metalen trappenconstructie of een loos hoekje aan een gevel. Of simpelweg een vlakke plek op een niet al te smalle tak in een willekeurige boom.
Een duif doet niet moeilijk: een klein vlak stukje met een minimum aan beschutting – en een duif kan er nestelen.

Hoopvol beeld
Is dat geen mooi en hoopvol beeld? Want juist de duif is ook een beeld voor de heilige Geest!
En als we dat beeld dan even doortrekken, dan is de heilige Geest dus helemaal niet veeleisend.
Bovendien wordt de Geest dus niet voorgesteld als een bijzondere, exotische, zeldzame vogel.
Nee, uitgerekend een doodgewone huis-tuin-en-keuken-vogel die je werkelijk overal kunt tegen komen en die al snel met uitermate weinig genoegen neemt om te nestelen – juist dié vogel is beeld voor de heilige Geest.
En dat ís hoopvol! Want jong of oud, hoe je leven er ook uitziet, zulke plekjes heeft iedereen wel in zijn leven.
Voor de heilige Geest hoef je niet aan de hoge maatstaven van onze maatschappij te voldoen.
En het perfecte plaatje is ook helemaal niet waarnaar zij op zoek is.
Waar in onze wereld het vaak lijkt te gaan om dat wat opvalt, wat uitblinkt, wat schijnt en schittert en applaus oogst en al dat soort dingen, kijkt de heilige Geest heel anders.
Misschien zijn het dan wel juist de achteraf-plekjes van je leven, de loze richeltjes, de veronachtzaamde stukjes en de onopvallende hoekjes waar dankzij de Geest iets nieuws kan beginnen?
Schijnbaar verwaarloosbare delen van ons leven waar we maar zo aan voorbij leven, dat wat altijd een beetje beschut blijft en feitelijk niks bijzonders lijkt – juist dat konden voor de duif van de Geest wel eens heel geschikte plekjes zijn waar zij haar oog op laat vallen om te landen, te nestelen en te broeden.
Wie weet wat er zo bekeken ook in (jo)uw leven zomaar voor nieuws geboren kan worden?

ds. Jelbert Versteeg