MIJN GENADE IS U GENOEG


We hebben uit volle borst Pasen bezongen en gevierd.
‘Wat is er nu wezenlijk opgelost, dominee?’, vroeg een gemeentelid nadien.

Weet u dat ik met mijn mond vol tanden stond? Ik denk niet zo in oplossingen, eerder in mogelijkheden. De weg van het geloof is er niet persé een van kant en klare antwoorden, maar wel van mogelijkheden die we aangereikt krijgen om verder te kunnen.
‘Ik kom over een week bij u op de koffie’, nodigde ik mijzelf uit. ‘Dan is er vast iets van een antwoord gerijpt.’ Dat vond hij goed.

En dan gaat de Geest broeden. Broeden rondom de woorden: ‘Mijn genade is u genoeg’. Deze woorden staan in de Bijbel in 2 Korinthiërs 12 : 9a.
Paulus heeft een probleem: een lichamelijke of psychische zorg kwelt hem. Hoe hij ook bidt, het wordt niet van hem afgenomen. En dan komen de woorden tot hem: ‘Mijn genade is u genoeg’.

Daar heb je het dan mee te doen …
Is dit nu het antwoord op je vraag?
Is dit nu de oplossing van je probleem?
Nee, maar misschien biedt het wel een manier om er mee om te gaan.

Zo schreef de Duitse theologe Dorothee Sölle een boek over haar scheiding. Haar huwelijk was vastgelopen. Ze bleef gevangen in zelfverwijt en gevoelens van onvermogen. Op eigen kracht kwam ze niet uit deze crisis.
Toen ze op een keer in de kerk was, werd haar een Bijbeltekst aangereikt. Woorden van God die Paulus ooit vernam: ‘Mijn genade is u genoeg’. Die tekst had haar tot dan toe nooit zoveel gezegd. Maar nu opende zich iets.
Ze schrijft hierover: ‘Ik dacht dat mijn leven mislukt was. Dat ík mislukt was. Maar ineens besefte ik dat mislukkingen erbij horen. Ze zijn het einde niet. God aanvaardt mij met mijn tekortkomingen. Met zijn genade mag ik het doen. Dat mag voor mij genoeg zijn’.
Dit binnen te laten, zette Dorothee weer op de been ( opstanding ). Het kruis kreeg voor haar een nieuwe betekenis: het gaf haar grond onder de voeten en opende een nieuwe weg.

We hoeven in ons leven niet alles zelf te doen.
Aanvaarding en liefde mogen voor ons de grond zijn van ons bestaan.
Het is Gods weg met ons, ons geschonken in Jezus Christus.

Weet u wat we bij de koffie aten? Gebak.
‘Want ik voorvoelde al dat we wat te vieren hadden’, zei mijn gastheer.

ds. Henriëtte de Graaf

Eerdere meditaties uit Klankbord

November 2024

Advent: open voor wat komt

Het schrijven van een meditatie als deze voor Klankbord wil voor mij nogal eens uitlopen op een worsteling. Ook dit keer merkte ik dat ik ondanks goede voornemens toch weer bezig was het mezelf heel moeilijk te maken.
Dat komt dan door allerlei vooronderstellingen en hoge normen die ik mezelf opleg.


Oktober 2024
Bladblazers


De bladblazers zijn er weer.


September 2024
Spirituele transformatie


Vlak voor mijn vakantie heb ik nog even snel een boek van Tómas Halík doorgezoeft die ik al een tijdje op een stapel had liggen.


Augustus 2024
Vuur in de lichtstad.

Ik schrijf dit vlak voor mijn vakantie, net na de sluiting van de Olympische Spelen.


Juli 2024
Anam Cara, het geheim van 'zielsvriendschap'


Juni 2024
Vakantietijd


Een mens werkt om te leven.
Een mens leeft niet om te werken.


mei 2024
GOA SITTEN, GOD IS ALL DOAR


April 2024
MIJN GENADE IS U GENOEG


We hebben uit volle borst Pasen bezongen en gevierd.
‘Wat is er nu wezenlijk opgelost, dominee?’, vroeg een gemeentelid nadien.


Maart 2024.
REDDEN IS ZIJN AARD.


Twee monniken staan in de rivier hun kleding te wassen.

Opeens zien zij een schorpioen die dreigt te verdrinken.


Februari 2024
PLOEGEN IN DE VEERTIGDAGENTIJD

Terwijl zij hun weg vervolgden naar Jeruzalem, zei iemand tegen Jezus: ‘Ik zal U volgen waarheen U ook gaat…. .
Jezus zei tegen hem: ‘Wie de hand aan de ploeg slaat en achterom blijft kijken, is niet geschikt voor het koninkrijk van God.’
( Lukas 9 : 57,62)


Januari 2024
WAAR BOUW IK OP?

De eerste weken van het nieuwe jaar zijn alweer voorbij.
We stellen ons de vraag: wie of wat is het fundament van mijn leven?
Waar wil ik op bouwen?