Ontwaak mijn ziel
blijf niet ongemerkt verzonken
in zorgen, sluimerend en slaafs.
Richt je op, mijn ziel
jij mag immers niet ontbreken;
je lichaam moet nu eenmaal
bewoond en bewogen
naar de wereld die op jou wacht.
Ontwaak maar mijn ziel, werkelijk,
van hoe ver je ook moet komen.
Knipper naar het licht
dat je toelacht als iets nieuws.
Misschien is de vrede
die jou zoekt voor al
een kwestie van wennen.
Maar knijp geen oogje toe
voor je diepste taak:
Opstaan, je uitstrekken
naar dit onschatbare bestaan.
Daarom, mijn ziel,
hoe laat het ook is:
Ontwaak. Laat vandaag
de krekel je wekken - die ene
die zachtjes blijft roepen
onbevangen en geduldig
tot in je oren doordringt
dat de zomer reeds
begonnen is, ook voor jou.
Dus laat niet langer
op je wachten.
Ontwaak mijn ziel.
ds. Jelbert Versteeg